Społeczna gotowość na przyjęcie i odbiór twórczości

Abstract

Twórczość rozumiana jest jako działanie prowadzące do powstania czegoś innego od rzeczy zastanych lub czegoś, czego wcześniej nie było. Twórczość – jako termin – zmienia swoje znaczenie w zależności od rozkładu akcentów aksjologicznych, w szczególności od tego, czy podkreślona wartość należy do dziedziny wartości absolutnych, bezinteresownych, czy utylitarnych. W artykule, w świetle powyższego, rozważono kwestię społecznego przygotowania na przyjęcie twórczości i społecznej gotowości jej odbioru. Twórczość jest pracą koncepcyjną, wymaga bowiem głębokiego namysłu, skupienia, rzetelności. Nie jest przypadkowym olśnieniem, niekontrolowaną pracą umysłu, choć może się z nich wywodzić. Jednak w ostatecznym rachunku twórczość jest ciężką, skoncentrowaną, celową pracą, wymagającą pilności, wytrwałości i zaangażowania. Jeżeli zabraknie tego, to nie wystarczy żadna miara talentu, pomysłowości czy wiedzy. W artykule, w świetle powyższego, rozważono kwestię społecznego przygotowania na przyjęcie twórczości i społecznej gotowości jej odbioru. Autorzy prezentują trzy poziomy gotowości do postrzegania i rozumienia twórczości. Z jednej strony można sądzić, iż oto współczesne społeczeństwo jest przygotowane na przyjęcie twórczości, a to dlatego, że twórczość jest potrzebą i koniecznością naszych czasów, twórczość jest kołem napędowym rozwoju, twórczość uwzniośla człowieka, czyniąc go fenomenem wśród istot żywych, współczesny człowiek świadomy jest wpływu twórczości na jego rozwój osobisty.